Yeni çalışmalar sosyal izolasyonun %40’tan fazla kardiyovasküler olay riski ve %50’ye yaklaşan tüm nedenli mortalite oranları ile ilişkili olduğunu göstermektedir.

Almanya Essen Üniversite Hastanesi’nden Dr. Janine Gronewold bir basın bildirisinde, bu sonuçların koronavirüs krizi dönemindeki mevcut sosyal izolasyon zamanlarında özellikle önemli olduğunu belirtmiştir.

Dr. Gronewold, sosyal izolasyonun inme, miyokard enfarktüsü veya ölüm riskini arttırabildiğine dair mekanizmanın net olmadığını, ancak araştırmaların, yalnızlığın veya yakın arkadaşlar ve aileyle iletişim eksikliğinin fiziksel sağlığı etkileyebileceğini gösterdiğini söylemiştir. Bu konuyla ilgili bulgular, COVID-19 salgını nedeniyle çevrimiçi gerçekleştiren 6. Avrupa Nöroloji Akademisi (EAN) 2020 kongresinde sunulmuştur.

Bu yeni çalışma için araştırmacılar, büyük bir bölge halkını temel alan Heinz Nixdorf Recall (HNR) çalışmasına dahil edilen, yaşları 45 ila 75 aralığında (ortalama 59.1 yıl) olan 4139 katılımcıdan alınan verileri analiz ettiler. Dr. Gronewold, rastgele seçilen çalışma grubunun Almanya’nın endüstriyel kırsal bölgesini temsil ettiğini söylemiştir. Çalışmaya bilinen bir kardiyovasküler hastalığı olmayan kişiler dahil edilmiş ve bu kişiler ortalama 13.4 yıl takip edilmişlerdir.

Sosyal Destek

Araştırmacılar üç tür sosyal destek hakkında bilgi topladılar: araçsal/aracılı (yiyecek satın alma gibi günlük aktivitelerle ilgili yardım alma), duygusal (rahatlık sağlama) ve finansal (gerektiğinde parasal yardım alma). Ayrıca medeni durum, aile ve arkadaşlarla olan iletişim sayısı ve siyasi, dini, mahalli, spor veya mesleki derneklere üyelik ile ilgili puanlar içeren bir endeks kullanılarak sosyal entegrasyon (veya sosyal izolasyon) durumuna bakıldı.

Toplamda, 501 katılımcı araçsal/aracılı destek eksikliği, 659 katılımcı duygusal destek eksikliği ve 907 katılımcı finansal destek eksikliği bildirdi. 309 kişi sosyal entegrasyon endeksindeki en düşük seviyeye sahip olarak sosyal entegrasyondan yoksun olarak değerlendirildi.
Katılımcılar inme ve miyokard enfarktüsü de dahil olmak üzere yeni kardiyovasküler olaylar açısından yıllık olarak sorgulandılar. Bu süreçte takip süresi boyunca 339 olay ve 530 ölüm meydana geldi.
Yaş, cinsiyet ve sosyal destek için yapılan uyarlamalardan sonraki analizler sosyal izolasyonun, artmış kardiyovasküler olay riski (hazard ratio [HR], 1.44;% 95 CI, 0.97-2.14) ve tüm nedenlere bağlı mortalite (HR, 1.47; % 95 Cl, 1.09-1.97) ile anlamlı derecede ilişkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca bu yeni araştırma, finansal destek eksikliğinin kardiyovasküler olay riski artışı ile önemli ölçüde ilişkili olduğunu da göstermiştir (HR, 1.30;% 95 CI, 1.01-1.67).

Doğrudan Etki

Kardiyovasküler risk faktörleri, sağlık davranışları, depresyon ve sosyoekonomik faktörler için uyarlanmış ek modeller de etki tahminlerini önemli ölçüde değiştirmemiştir. Dr. Gronewold bu sonuçları “Sosyal ilişkiler bizi sadece iyi bir ruh hali, sağlıklı davranış ve daha düşük kardiyovasküler risk profili ile değil, kardiyovasküler olaylardan ve mortaliteden de korur ve bunların, sonlanımlar üzerinde doğrudan bir etkisi var gibi görünmektedir” şeklinde yorumlamıştır.

Dr. Gronewold, güçlü sosyal ilişkilere sahip olmanın, kan basıncını ve kolesterol seviyelerini kontrol etmek ve normal kiloyu korumak gibi klasik koruyucu faktörler kadar kardiyovasküler sağlık için önemli olduğunu söylemiştir. Ayrıca Dr. Gronewold, yeni sonuçların endişe verici ve mevcut COVID-19 salgını sırasında özellikle önemli olduğunu, çünkü birçok alanda sosyal temasın kısıtlandığını söylemiş ve sosyal açıdan izole olan insanların neden bu kadar kötü sağlık sonuçlarına sahip olduklarının henüz net olmadığını da eklemiştir.

Kaynak:

Congress of the European Academy of Neurology (EAN) 2020. Abstract 2369