Bu çalışmanın ana mesajı, DK-crush’ın daha düşük tekrar revaskülarizasyon oranları nedeniyle daha az MACE ile ilişkili olduğu, ancak kardiyak ölüm, miyokard enfarktüsü ve stent trombozu için teknikler arasında anlamlı bir fark gözlenmediğidir.

Çalışmanın amacı

Bifurkasyon girişimlerinde advers kardiyak olaylar, bifurkasyon olmayan girişimlere kıyasla daha fazla izlenmektedir. 1-stent tekniğinin kullanımı, daha karmaşık 2-stent tekniklerine kıyasla daha iyi klinik sonuçlarla ilişkilendirilmiştir. Bifurkasyon PKG teknikleri geliştikçe, klinik sonuçları iyileştirmeyi amaçlayan yeni teknikler tanımlanmıştır. Bununla birlikte, en iyi bifurkasyon tekniği hala tartışma konusudur. Bu çalışmanın amacı farklı bifurkasyon tekniklerinin klinik sonuçlarını karşılaştırmaktır.

Metodoloji

Koroner bifürkasyon lezyonları için bifurkasyon tekniklerini karşılaştıran randomize kontrollü çalışmalar için PubMed ve Scopus tarandı. İlgilenilen sonlanım noktası majör advers kardiyovasküler olaylar (MACE) olarak belirlendi. İlgilenilen ikincil sonlanım noktaları kardiyak ölüm, miyokard enfarktüsü, hedef damar veya lezyon revaskülarizasyonu ve stent trombozu idi. Özet odds oranı (OR) Bayes ağı meta analizi kullanılarak tahmin edildi.

Ana sonuçlar nelerdir?

5 bifurkasyon PKG tekniği kullanılarak tedavi edilen 5,711 hastayı içeren 21 randomize kontrollü çalışma dahil edildi. Değerlendirilen teknikler provizyonel stentleme, T stentleme / TAP, Crush, Culotte ve DK-Crush idi. Ortalama takip süresi 12 aydı (interquartile range: 9-36 ay).

Tüm teknikler dikkate alındığında, DK-crush tekniği kullanılarak tedavi edilen hastalarda, provizyonel stentlemeye kıyasla MACE daha az gözlenmiştir (OR: 0.39; %95 CI 0.26 ila 0.55) ve bu daha ziyade TLR’da azalma ile ilişkilidir (OR: 0.36; %95 CI 0.22 to 0.57).

Yan dal lezyon uzunluğu> 10 mm olan bifurkasyon lezyonlarında 2-stent tekniklerinin yararlı olduğu gözlenmiştir. Analiz edilen PKG teknikleri arasında kardiyak ölüm, miyokard enfarktüsü veya stent trombozunda fark bulunmamıştır.

Provizyonel stentleme, Culotte, T / TAP stentleme ve Crush arasında MACE yönünden farklılık gözlenmedi.

Non-LM bifurkasyonlarında DK-Crush ile MACE’in azaldığı gözlendi (OR: 0.42; %95 CI 0.24 ila 0.66).

Yorum

Bu ilginç makalenin ana mesajı, DK-Crush ile daha düşük tekrar revaskülarizasyon oranları nedeniyle daha az MACE gözlenmektedir, ancak kardiyak ölüm, miyokard enfarktüsü ve stent trombozu için teknikler arasında önemli bir fark gözlenmemektedir.

Yazarlar, çeşitli bifurkasyon tekniklerinin karşılaştırılması için ağ metanaliz metodolojisini kullandıkları için tebrik edilmelidir: bu metodoloji, çeşitli stentler arasındaki karşılaştırmalar için kullanılan klasik bir yöntemdir.

Yan dal lezyonu uzunluğu> 10 mm olan bifürkasyonda provizyonel stentlemeden ziyade 2-stent tekniğinin klinik faydasının daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Bunun anlamı, bifurkasyon stratejisini belirlerken bifurkasyon anatomisini kapsamlı bir şekilde, özellikle de yan dal değerlendirilmelidir. Mevcut makale sadece lezyon uzunluğuna odaklanmıştır, ancak sanırım, yan dal çapı ve suladığı miyokard bölgesi gibi diğer parametreler 1 ila 2 stent stratejisine karar vermek için dikkate alınmalıdır.

Kaynak:

J Am Coll Cardiol Intv. 2020 Haziran, 13 (12) 1432-1444.